6 september

Rens, echt waar, je bent echt net zo belangrijk voor mij als....mijn telefoon.

Gelukkig konden we er allebei hard om lachen, we hadden net een avondje onzin gehad. Maar wel een serieus avondje, want Rens vind het na 7 maanden wel genoeg geweest dat alles om Siem draait hier. We zijn er in het begin in het ziekenhuis al voor gewaarschuwd, dat alles in het teken van Siem zou gaan staan vanaf toen. Ook de leuke dingen. Dus. Rens krijgt een belangrijke rol in de opbouw van het feestje vandaag (zie je hoe onvermijdelijk het is?) en via de man van een collega van de vader van een vriendje van Rens krijgt ook hij een dikke bak onder zijn kont geschoven vandaag. Hatsa. Siem weet nog van niks, alleen dat ie leuke dingen mag doen vandaag en daarom wat korter naar school mag. Mag. Want hij gaat nog steeds super graag. Om hem nog naar school te kunnen laten gaan zit er altijd iemand van ons bij of een ouder van een vriendje van Siem. Super. Het ventje geniet met volle teugen. Als we even niet opletten is ie weg en staat ie in de klas van zijn klasgenootjes van vorig jaar, die (wel) naar groep 3 zijn gegaan. Als ie zijn oude klasgenootjes ziet leeft ie weer helemaal op. Ineens weer dat mooie stralende koppie. 

Ik vind het fantastisch om daar rond te lopen met hem. Het is niet makkelijk, maar wel heerlijk om hem in zijn favoriete omgeving te zien.