2 december

Gisteren heeft Siem een dormicumpomp gekregen, zodat hij lekker blijft slapen. Vanwege het verminderde reactievermogen mag hij nu geen machines meer bedienen, autorijden of op straat spelen.  

Hij wordt nog regelmatig soort van wakker. Om dat te voorkomen, laten we vandaag de dosis verhogen. Hij heeft niet of nauwelijks pijn (dat wij merken), maar het is echt heel naar om te zien hoe hij er nu bij ligt en om hem te horen rochelen. Het stervensproces duurt nu al dagen. Wij als volwassenen kunnen dat nog maar net dragen. Omdat het gewoon moet. Rens is een kind.  Hoe kut is dat voor hem. Ongelofelijk. 

Voor Rens laten we pakjesavond een paar dagen eerder vallen. Misschien dat Siem het dan ook eindelijk kan opgeven. Dus nu even snel shoppen.