Nog een MRI

(15-2-2017)

Het is ons duidelijk dat het allemaal een beetje spoed is met Siem. Alles gaat opzij voor hem. Hij moet nog een keer de MRI in. In het CWZ is alleen zijn schedel onderzocht, en nu wil men toch graag ook zijn ruggengraat erbij hebben. Dus is de kinderneuroarts aan het onderhandelen met haar collega's om hem er tussendoor te proppen. En dat is gelukt. Daar ligt hij dan, zo stil mogelijk. In een Bob de Bouwer herriemachine, compleet met gehoorbeschermers. Die magneetvelden zijn zo sterk, dat je zijn buik van links naar rechts ziet bewegen.

De meeste kinderen trekken dit niet. Siem wel. Siem doet dat gewoon. Die ligt 45 minuten doodstil terwijl men zijn ruggengraat uitpluist. Godzijdank Siem, wat doe je dat goed. Anders had je weer onder narcose gemoeten. ik had het er een stuk moeilijker mee. Gelukkig hadden we een geschikte manier van communiceren: knipperen met de ogen en tong uitsteken om te laten zien dat alles okee was. Dat hebben we veel gedaan zeg! Ik hoop dat het niet daardoor eigenlijk toch een uur en een kwartier duurde. Of misschien was dat doordat ik zijn benen halverwege nog even wat comfortabeler legde. Sorrie Siem.