Heumens Bos Sanctuary
6 augustus
Zo. Het weekje Heumen wil maar niet eindigen. Het was fijn met mijn ouders en mijn zus en haar gezin. Monique wil daar nog steeds blijven en het is haar al gelukt om haar broer en nichtje te laten overnachten, nadat pap en pam en mijn zus & gezin terug naar huis zijn gegaan. Okee, nog een nachtje dan. Gisteren kwamen een paar vriendinnen van haar langs met man&kids. Dus nog een nachtje? En vanavond zetten de ouders van vriendjes van Rens en Siem hun tent op naast die van ons. Nog ééntje dan! Super tof. Maar dinsdag moeten we er echt uit, tenzij mijn ouders in ons huis trekken. Ik denk dat dat scenario nog door haar hoofd is geschoten ook. Thuis is niet fijn nu. Dat vinden we allebei. De camping is beter, maar ik ben daar zelf liever ook niet de hele tijd. Voor mij is het nu een mooie uitvalsbasis om een paar uur per dag weer naar huis te vluchten.
Ik weet niet zo goed meer wat ik allemaal nog moet schrijven nu. Siem doet het nog steeds goed. Wat rare streken, zoals midden in de nacht naast je staan om je te meppen met zijn pinguin. (Zijn manier om te vertellen dat hij naast je wil komen liggen). Of midden in de nacht wakker worden, omdat hij op zijn buik in de woonkamer ligt te huilen na een valpartij. Huh? Het traphekje hangt dus weer. Een centimer of 20 boven de gaatjes van de vorige keer. Volgens mij is het slaapwandelen, want hij reageert niet op ons dan. Kom er dan maar lekker bij liggen vent.
Verder is hij vrolijk, met name na zijn slaapjes en na het eten. De vrolijk tijd wordt wat korter, de moe tijd wat langer. Ik vond laatst dat hij een slechte middag had, dus ik zei tegen hem dat ik het vervelend voor hem vind dat hij niet niet zo fijn voelt vanmiddag. Hij keek me aan. Hoezo? Waarom denk je dat? Ik voel me prima. En dan dat gezicht erbij. Verbaasd en moe. Hij lijkt soms echt een oude man dan. En 's avonds bij de animatie op de camping zie ik dan weer echt dat jongetje van 5 dat zo goed oplet om het dansje te leren. Brok in mijn keel. Dat scholiertje zit er nog steeds in, maar het zit zo ver verstopt dat het pijn doet.