We zijn op

15 september

De laatste tijd weinig leuke verhaaltjes he? Het is ook niet leuk meer. Ik voel nu de rauwe werkelijkheid. Siem zijn ziekte maakt hem kapot. En ons. en Rens, en iedereen om ons heen lijdt mee. 

Ik zei twee weken geleden tegen mijn schoonmoeder dat ik wakker ben geworden uit de droom dat Siem dood gaat. Ik besefte me namelijk dat het een nachtmerrie is waar we in zitten.

We zijn op. We hebben de afgelopen 7 maanden geleefd op de toppen van ons kunnen. De beste zomer van de wereld gehad. We hebben het ventje alles uit het leven gegeven wat mogelijk was in die tijd. Het is tijd om het leven een langzamere pas te laten nemen. Terwijl we steeds meer versnellen.  

De zomer is voorbij. Het is september maar al lang herfst. Voor Siem is het ook al lang herfst. Hij gaat nog naar school 's ochtends en 's middags is ie lekker thuis. Als hij energie heeft is het nog steeds de wereld die ik in hem zie. 

Als Siem moe is, ja dan. Ik heb mij met deze mooie verhaaltjes verstopt achter hoe het werkelijk is om je zoontje van 5 kapot te zien gaan. Oh wat een mooie kanten zitten er toch aan he Niels. Je leert zooooo veel!! Siem gaat dood. Wake up. Zie hem achteruitgaan. Voel de pijn. Tja. En dat is moeilijk hoor. Dat gaat door merg en been. Dat holt me uit. Ik heb er echt hulp bij nodig om daar goed bij te kunnen komen, want we moeten door. Het is zo groot. En dit is allemaal zo moeilijk. En ik voel zo ontzettend veel liefde nu. En ik voel het leven in en om me heen. Terwijl het uit hem wegloopt. Ik denk dat die pijn me het leven pas echt laat voelen. 

En Rens die bikkelt maar door. Hij haalt zijn geluk uit zijn telefoon met Spotify abonnementje en uit zijn vriendjes. Voor hem zijn we hem te veel vergeten. Dat is niet zo, maar dat voelt wel zo voor hem. Het is genoeg geweest. Hij is ook op. Papa, ik ben ook belangrijk. Waarom is alles voor Siem? Pillowtalk. Rens: Dit is mijn leven, en ik vind mijzelf daarom veel belangrijker dan Siem. Over verantwoordelijkheid voor jezelf nemen gesproken. En dat terwijl hij om lief voor Siem te zijn met zijn vriendje een hut bouwt voor hem in zijn kamer en Waka Waka voor hem opzet. Dat was een leuk discofeestje dat we daarna met zijn vieren hebben gevierd op zijn kamer Rens. Wat een wijs idee van je. Even weer echt plezier maken.

Monique zei laatst al dat ze mist hoe Siem was. Ik kan het me nu nauwelijks meer herinneren, omdat we deze periode zo intens hebben geleefd. Ik lag daarnet met Rens in zijn bed, echt te kletsen. Ik heb hem gevolgd. Ineens vroeg hij hoe het zou zijn als Siem niet ziek zou zijn. Rens vroeg hoe Siem zou zijn. Als persoon. Omdat hij nu zo ontzettend anders is. Hoe Siem ook al weer was. Ondeugend, uittester, trots, hard lachen, doerak, vrolijkerd, leider, talent voor balsporten (voetbal, tennis, rugby). En hij vroeg of Siem dan mee zou gaan naar zijn nieuwe vriendjes in de buurt, als dit niet was gebeurd. We hebben gepraat over wat Siem dan aan zou hebben. Of hij ook zo'n stoere loco arena pet zou hebben als Rens, dat hij zijn zwarte jas aan zou hebben, en dat ik hem zijn blauwe schoenen aan zou doen. Over zijn T-shirt waren we het nog niet eens. 

We zijn al aan het afscheid nemen jongens. Siem gaat echt keihard achteruit.