29 augustus 2018. Bijzonder gesprek.

Woensdagmiddag, Rens heeft een vriendje meegenomen van school. B. is een paar keer eerder hier geweest, met zowel Rens als Siem. Nadat hij lekker van zijn tosti's heeft gesmuld vraagt hij, voor zich uit peinzend, of Siem hier wel eens is binnengekomen als spook.

Rens verstart en doet of hij verder leest in zijn Donald Duck

Niels: ehmm...nee, we hebben Siem hier nog nooit zien binnenkomen als spook, B. En als hij dat wel zou doen, zou ik denk ik heel blij zijn om hem te zien.

B: okee. (slaakt een kleine zucht.)

Niels: Ik vraag me af of het eigenlijk wel nodig is om bang te zijn als er iemand binnenkomt als spook.

B: Spoken zijn dode mensen die boos zijn geworden. Anders komen ze niet naar beneden om te spoken. Dan waren ze gewoon boven gebleven. Dus Siem is ook niet boos geworden.

Niels: Dat vind ik een mooie gedachte B. Daar ga ik over nadenken.

Bijzonder. Het is precies zo'n dag dat ik me weer eens af vraag of Siem vrede heeft met zijn dood. Fijn om te weten dat Siem niet boos is. Anders was hij wel komen spoken. Wijze kinderen. ;-)

Ik ben benieuwd of dat spook nog een keer terug krijgen van Rens. We zien het wel.