Cliniclowns

... Het fenomeen cliniclowns. 

We kwamen ze tegen bij Het Strand in het Amalia kinderziekenhuis in het Radboud. Rens, ik en Monique stonden er wat schuchter bij te kijken, maar Siem wist precies wat hij wilde. En zij wisten precies wat hij nodig had. Helden. Hoeveel liefde heb je dan voor een ander. 

Wat ze echt voor hem betekend hebben, in die 2-3 keer dat we ze zagen, werd mij pas aan het einde van de zomer duidelijk, toen zijn vriendjes en hun ouders een pizzamaakfeestje (met bier, wijn en fris(se salade) gaven. Siem had toen net zijn rode rollator en kon al (vrijwel) niet meer zelfstandig lopen. Praten ging ook niet meer, fluisteren van losse woordjes nog net wel. Eten en drinken werd al steeds moeilijker. Het werd toen, eind september, dus al snel minder en minder leuk voor hem. Hoewel iedereen zijn uiterste best deed om hem te blijven laten lachen, werd de lach die we terug kregen steeds iets minder uitbundig. Vermoeider. 

Tijdens het pizzafeestje had een van onze vriendinnen uit haar kennissenkring een clown gevraagd om de mannetjes na het eten een leuke show te geven. 

Ik heb niet vaak verdriet in Siem zijn ogen gezien deze 10 maanden. Toen hij de clown aankeek zag ik het wel. Hij vroeg het met zijn blik. Wil je mij laten lachen alsjeblieft?

Mocht je ze ergens tegenkomen...ze doen goed werk. 

Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin