28 november

21:43

Het verraderlijke van Siem zijn sluimerstand is dat we niet weten of hij nu wakker is met zijn ogen dicht, bewusteloos is, of echt op standby staat en wacht op de juiste prikkel om zijn luikjes te openen.  

Vanochtend was nog het mooiste voorbeeld. Ik lag om vijf uur naast hem in bed, naar hem te kijken. Standby. Geen geschikte prikkels aanwezig om op te reageren. Monique roert zich en staat op vanaf de bank. Zonder dat hij ook maar een spier bewoog merkte ik aan hem dat hij, nog steeds met zijn ogen dicht, superalert werd. Mama. Pas toen ze haar hand op zijn wang legde deed hij zijn ogen open. Bijzonder.

Maar het lullige is dus dat je geen flauw idee hebt waar hij ergens zit. Behalve als hij slaapt. Die diepe regelmatige ademhaling herkennen we wel. Dan kijkt het ook het vredigst. 

Kort gezegd, het was weer een dooie dag. Jalalalala. Op het einde was ik het beu en ben ik 'gewoon gaan doen' in de woonkamer. Weer eens even normaal praten, ontspannen. Dat was van korte duur, want Rens zocht weer ruzie om zijn verdriet te kunnen aanbreken. Gaat niet gebeuren makker. Toen we uiteindelijk Grave of the Fireflies aan het kijken waren op onze slaapkamer en Rens met volle overgave zat te kijken naar het mens'lijk leed in Kobe in WW2 kwam ie wat tot rust. Geen tranen nog. Jammer. Maar die krijgen we nog wel! 

Toen Monique kwam interrumperen, omdat we weer eens dachten dat het zover zou zijn werden we weer op een kluitje geslingerd in en rond zijn bed. Je hebt het goed gedaan Siem. Ga maar lekker slapen. Ik denk dat het fijner voor je is als je slaapt. En als je wilt blijven slapen of een fijne droom hebt, blijf maar lekker slapen. Wat jij wilt Siem, jij mag kiezen. Het komt goed met jou. Je bent een lief jongetje geweest. Ik ben trots op jou. Met ons komt ook alles goed. We gaan goed voor elkaar zorgen. Ik voor mama, mama voor mij, ik en mama voor Rens en Rens voor ons. We gaan je ontzettend missen. Over een poosje zien we elkaar weer. Jij hoeft alleen meer van je wolkje/sterretje/regenboogje naar beneden kijken en dan zie je ons al. Stuur jij ons dan een vlindertje of een vogeltje als je ziet dat we verdrietig zijn? Als wij willen dat jij weet dat wij aan je denken, blazen wij een paardenbloem uit. Voor jou. Zucht. 

Ik denk dat hij nu slaapt. Nu Rens nog.