27 oktober

ff kort:

De alarmbellen rinkelen een stukje minder hard sinds vanmiddag. De huisarts was hier en hij gaf aan dat er een wezenlijk verschil zit in niets meer eten en drinken en veel te weinig eten en drinken. In het eerste geval is het dagen, in het tweede geval kan het nog een stukje langer duren. Hoe lang is niet te zeggen.  

Aangezien hij nog wel wat eet en drinkt, gaan we dus uit van het laatste. Feit blijft dat hij structureel te weinig binnen krijgt.

Dus. Panic mode uit hier, we hebben meer tijd dan onze angst ons liet denken.

Wat niet wil zeggen dat we achterover gaan leunen. Wat het wel wil zeggen is dat we voorzichtig zijn met de hoeveelheid bezoek. We willen hem en onszelf niet uitputten. We gaan uitnodigen en ja zeggen voor zo ver het goed is voor Siem en ons. En, hoe moeilijk ook, daar hoort soms ook nee, sorrie, het kan nu niet bij.